وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
فى ذِكْرِ الْكُوفَةِ
در باره کوفه
كَاَنِّى بِكِ يا كُوفَةُ، تُمَدِّينَ مَدَّ الاَْديمِ الْعُكاظِىِّ، تُعْرَكينَ
ای کوفه، گویا تو را می نگرم که همانند چرم عُکاظیّ زیر پای حوادث کشیده می شوی، پایمال
بِالنَّوازِلِ، وَ تُرْكَبينَ بِالزَّلازِلِ. وَ اِنّى لاََعْلَمُ اَنَّهُ ما اَرادَ بِكِ جَبّارٌ
پیشامدها می گردی، و اضطرابها بر تو سوار می شود. می دانم هیچ ستمکاری بر تو بدی نخواست مگر اینکه
سُوءًا اِلاَّ ابْتَلاهُ اللّهُ بِشاغِل، اَوْ رَماهُ بِقاتِل.
خداوند او را به برنامه مشغول کننده ای مبتلا ساخت، یا هدف تیر کُشنده ای نمود.